Statement of NUPCO on the financial crisis

AEPF – Philippines Round Table Discussion

“What is to be done to protect the people in the midst of crisis?: firming up of proposals”

November 6, 2008

Ang krisis ay hindi na bago sa maralitang taga-lungsod. Sa paghahanap ng oportunidad para sa mas maayos at makataong pamumuhay kabilang ang mga tumakas sa armadong labanan sa kanayunan partikular ang mga kapatid na moro sa Mindanao, ay nasadlak ang maraming bilang ng mamamayan sa pakikipaglaban sa kahirapan sa kalunsuran. Mula sa pag-asang makakita ng liwanag sa ilaw ng kalunsuran, higit na maraming bilang ng mamamayang naghihirap sa kalunsuran ang magpasahanggang ngayon ay nakasadlak pa rin sa lugmok na kalagayang salat sa batayang serbisyo at walang katiyakan sa paninirahan. Taliwas sa pangarap na kaunlaran sa paglikas papuntang lungsod.

Ang katiyakan sa paninirahan ay siyang pangunahing adbokasiya ng maralitang taga-lungsod ngunit hindi ang kabuuan. Ang mga batayang serbisyo katulad ng tubig, kuryente at pasilidad sa kalusugan ay hindi huli sa mga ipinakikipaglaban. Ang kasalatan sa akses at mataas na halagang kinakailangan upang matugunan ang mga ito at higit ang kawalang pagpapahalaga ng pamahalaan ay lalo pang nagpapalala sa kahirapan.

Ang isang maliwanag na salamin kung gaano na kalala ang sitwasyon ng maralitang tagalungsod ay ang pinakahuling datos sa “involuntary hunger” ng SWS. Sa 18.4% o humigit kumulang na 3.3 milyong pamilya na nakakaranas ng kagutuman (3^rd Quarter 2008) sa ating bansa, 560 libong pamilya o 23% ng mga kabahayan sa Metro Manila ang malaking bahagi nito.

2nd quarter of 2007 self rated urban poverty was 41%, at sa kasalukuyang sitwasyon ay patuloy na dumarami dahil na rin sa kawalan ng kumprehensibo at sustainable na programang agricultural sa kanayunan at kawalan ng industriyalisasyong nasyonal kasama pa ang patuloy na armadong labanan, hindi pa rin napagtutuunan ng pansin at salat sa mga rekisitos ng makataong paninirahan at disenteng pamumuhay ang maralitang taga-lungsod. Ang mga programang inilalaan ng pamahalaan ay hindi nakakatugon sa pangangailangan ng sektor. Ang ilan pa nga rito ay lalo lamang nagpapatindi sa kahirapang nararanasan ng maralitang taga-lungsod.

Ang nakaambang pagbulusok ng pambansang ekonomiya kaakibat ng pandaigdigang krisis ay isang alalahaning balido para sa sektor. Sa kasalukuyang lugmok na kalagayan, ano ang kahihinatnan kung hindi mabibigyan ng sapat na proteksyon at pagpapahalaga ang mga maralitang tagalungsod? Ang mga polisiyang nagpapahirap at mga programang hindi tumutugon sa pangangailangan ng maralitang tagalungsod ay dapat ng wakasan at palitan ng sasagot sa papalalim na krisis. Kasabay nito ay ang pagpapatupad ng mga programa at pagtutuon ng mga polisiya para sa interes ng maralitang taga-lungsod.

1. Indefinite Moratorium on Demolitions/Evictions. Ang polisiya ng pamahalaan sa ngayon ay maliwanag na pag-papaalis sa informal settlements sa ngalan ng “development.” Ang pag-unlad ay hindi lamang istruktura kundi mas higit ang angkop na economic policies and environment at proteksyon sa mamamayan lalo na sa underprivileged. Ang demolisyon ay hindi dislokasyon lamang ng paninirahan kundi maging ng hanapbuhay at maliwanag na isang malaking sigwa sa ikinabubuhay ng mga apektado. Sa nakaambang krisis pang-ekonomiya, marapat lamang na magkaroon ng moratorium sa demolisyon upang hindi maapektuhan ng dislokasyon ang kasalukuyang economic activity ng maralitang taga-lungsod gaano pa man ito kaliit kung ihahambing sa pangangailangan.
   
2. Restructure Problematic Loans and Condone Interests/Penalties on Failed Payment of Amortization on Low Cost and Socialized Housing Projects Affecting Such and Implement Moratorium on Amortization When Deemed Necessary. Ang maraming nabiyayaan ng programang pabahay ay hindi nakakabayad dahil na rin kakulangan ng hanapbuhay o kung mayroon man ay hindi sapat upang matugunan ang mga batayang pangangailangan, lalo na sa pagdating ng krisis. Dapat na icondone ang mga interests at penalties na kaakibat ng hindi pagbabayad at irestructure ang mga utang at ibatay sa kakayanan ng mga beneficiaries at kung kinakailangan ay mag moratorium sa pagbabayad ng amortization upang makaagapay ang maralita sa krisis.
3. Refocus Housing Projects on the Basis of Peoples’ Needs and Rights to Shelter Rather Than Merely an Incidental Component of Infrastructure Projects. Ang mga kasalukuyang pabahay ng pamahalaan ay nakalaan ang malaking bahagi sa mga maaapektuhan ng infrastructure projects (North Rail, South Rail, C5 etc). Samakatuwid, hindi talaga seryoso ang kasalukuyang pamahalaan sa pabahay bagkus ay isang insignipikanteng bahagi lamang ng mga mas prayoridad na mga imprastraktura. Ang karapatan ng mamamayan sa makataong paninirahan ay dapat maging una bago pa ang mga kalsada. Dapat dagdagan ang badyet at exposure ng pamahalaan para sa programang pabahay at magpatupad ng programang nakabatay sa affordability, accessibility, at de kalidad na bahay.
4. Put As-is-Where-is and On-Site Development on Top of Hierarchy of Priorities on Housing Projects.
5. Proclaim Government Lands Occupied By Informal Settlers for Socialized Housing.
6. Focus Government Financing on Labor Intensive and Peoples’ Development Oriented Projects.
7. Urban Poor’s Access to Credit/Financing Must Be Given Primacy.
8. Institutionalize Significant Peoples’ Representation/Participation in Policy Formulation and Governance.

Roundtable Discussion on the Financial Crisis

Asia-Europe People’s Forum (AEPF) – Philippines

11.11.11-Pilipinas Ÿ* Akbayan * Ÿ Alab Katipunan * Ÿ Alliance of Progressive Labor Ÿ * BISIG Ÿ * DAWN Ÿ* EU-ASEAN FTA Campaign *Ÿ Focus on the Global South Ÿ* Freedom from Debt Coalition Ÿ* GZO Peace Institute * Ÿ Institute for Politics and Governance * Ÿ International Gender and Trade Network * Ÿ JS – Asia Pacific Movement on Debt and Development * Kalayaan Ÿ* Kilusan para sa Pambansang Demokrasya Ÿ* Kilusang Mangingisda-Fisherfolk Movement Ÿ* Legal Rights Resource Center *Ÿ Manggagawa sa Komunikasyon sa Pilipinas Ÿ* Migrant Forum Asia *Ÿ Mindanao People’s Peace Movement Ÿ* National Urban Poor Coalition * Ÿ Partido Manggagawa *Ÿ Partnership for Agrarian Reform and Rural Development Ÿ* Padayon Ÿ* Pandayan * Ÿ Peace Women Partners Ÿ* Philippine Alliance of Human Rights Advocates * Ÿ Philippine Rural Reconstruction Movement * RCPD * Sanlakas* Stop the War Coalition * Sulong * Task Force Food Sovereignty * Ÿ Tulong Lupa Sug/Mindanao People’s Caucus Ÿ* Welga ng Kababaihan Laban sa Kahirapan at Globalisasyon * and the Institute for Popular Democracy

November 6, 9am – 4pm

Ferzal Place, Malakas St., Brgy. Central, Quezon City

The global financial crisis is fraught with dangerous consequences for the most vulnerable sectors of our society such as the urban and rural poor, the labor sector, women and other marginalized. It can worsen poverty, now with 60 percent of Filipinos (approximately 10.6 M families) rating themselves poor, 16.3% (2.9M families) are experiencing involuntary hunger, 10.9% unemployment rate, more than 4M are living in slum areas in Metro Manila deprived of humane living condition, maternal mortality rate/birth mortality rate continues to increase, and about 212 communities in Metro Manila are still without piped water connection.

These social indicators shadow illusions that existing state policies could undermine the global crisis threatening to have adverse impact on the country. In spite of this glaring poverty, our government continues to allocate almost negligible budget for basic services while highest allocation for debt servicing remains.

With the seemingly inevitable escalation of the global financial meltdown, probably early next year, the poor is all the more in need of social protection. Indeed, there is an imperative to address the financial and banking system. But what is more important is to exact concrete actions from the government to address the basic needs of the poor, provide them protection in the midst of this crisis.

The round table discussion will look into the crisis at the macro-economic level as well as at the sectoral level. The following proposed workshop questions are hoped to be answered:

1.  What’s right, what’s wrong with the government’s new programs for protecting the vulnerable

1. • Rice Subsidy
   • Agricultural subsidy
   • Cash subsidy
   • Rice production subsidy
   • Pump-priming thru infrastructure spending

1. Employment on demand, how can we make it happen?
2. How to reform government’s major programs in health, shelter, agrarian reform, and essential services to widen the net of protection?
3. What are the political terms of reference for the unavoidable and increased role of the state in generating the public revenues for social protection programs?
4. How can financial systems be regulated to protect and safeguard life savings of Filipinos?

We also hope to come up with some plan of actions or steps to pursue the alternatives/agenda.

Programme

9:30-9:40 – Opening – Ric Reyes, IPD Fellow

9:40 – 12:00 – Roundtable Discussion on Analysis and agenda in the Philippines v.v. financial crisis

9:40 – 9:55 – Looking into the crisis at the macroeconomic level

Dr. Edsel Beja

Deputy Director of Ateneo Center for Economic Research and Development

9:55 – 10:10 – Impact on the Agriculture, Agrarian Reform, and on trade re-tarrification

Dr. Rene Ofreneo

Fair Trade Alliance

10:10 – 10:25 – Impact on the Environment

Isagani Serrano

Vice-President, Philippine Rural Reconstruction Movement

10:25 – 10:35 – Proposals on Fiscal and Economic Reforms

Milo Tanchuling

Secretary General, Freedom from Debt Coalition

10: 35 – 10:50 – Background on the Global Summit on Financial Crisis initiative

Lidy Nacpil

International Coordinator, JS-APMDD

10:50 – 11:05 – Social Protection for the Poor

Jude Esguerra

Executive Director, Institute for Popular Democracy

10:05 – 11:15 – Human Rights Perspective on the crisis

Max de Mesa

Executive Director, PAHRA

11:15 – 12:00 – Responses from the sectors to be initiated by:

Urban Poor –Von Francis Mesina, National Urban Poor Coalition

Agriculture/Food – Alice Raymundo, Task Force Food Sovereignty

Labor – Padjo Valdemor, SULONG- La Liga

Industries – Caspian Lao, Federation of Philippine Industries – Philippine Plastics Industries

Association

Fisherfolks – Pablo Rosales, Kilusang Mangingisda (Fisherfolk Movement)

12:00 – 1:30 – Open Forum

1:00 – 2:40 – Workshop

2:45 – 3:45 – Plenary

3:45 – 4:00 – Synthesis – Gina dela Cruz, Alab Katipunan

Call to Action – Maris dela Cruz, AEPF-IPD